Nu al voor de tweede maal heeft het bloemencorso bestuur door “Corona” de beslissing moeten nemen om het bloemencorso niet te laten rijden. Graaf van Lynden hoefde natuurlijk ook geen bloemen te steken op de Keukenhof praalwagen, zoals we wel al jaren gewend zijn. Twee jaar achter elkaar in de Klinkenberghallen geen corso gevoel, wat een gemis. Het was altijd hard werken maar met heel veel GVL’ers en oud-GVL’ers is het gewoon altijd erg gezellig en lukt het altijd om de wagen van Keukenhof op tijd gereed te hebben vóór de jury inspectie.

Door Hans Beelen

Het bestuur van het bloemencorso wilde toch in onze eigen bloembollenstreek ondanks Corona veilig één of eigenlijk twee acties ondernemen. Eerst werden door het corsobestuur veel mensen verrast die in actie waren geweest voor anderen en vaak nog zijn, met de overhandiging van een bos bloemen.

En dan was daar ook nog de “hartenactie”. Er werd bedacht dat het leuk zou zijn om de mensen een hart van “piepschuim” (EPS) te laten opprikken met bloemen die ook bij het corso worden gebruikt. “Het corso gevoel moet blijven”. Je kon jezelf opgeven door tien euro over te maken en op die manier was je ingeschreven. “We zijn blij met 500 aanmeldingen, het werden er 2500!”

Pfoe… daar moest een hele “harten” organisatie voor opgetuigd worden. Tempex harten bestellen, 150 krammen nodig voor één hart in enveloppen zien te krijgen. Voldoende grote tassen bestellen en nog wat andere noodzakelijke spullen.

En dan… regelen dat er bloemen genoeg van de velden werden gehaald. Uitzendkrachten werden ingeroosterd om dat te doen maar het zat niet erg mee. De eerste twee dagen regende het zo nu en dan en bij natte bloemen zijn de kwekers bang dat er door de plukkers ziekten overgebracht worden. Dat werd wachten…

Toch is het allemaal gelukt:

• Maandag: tassen klaarzetten met alvast de tempex harten erin en  de enveloppe met krammen
• Dinsdag: gelukkig droog, veel bloemen van de velden gehaald en deze werden door veel vrijwilligers in zg. fresh bags gestopt. En die bags later weer in de gereedstaande tassen. Heel veel werk
• Woensdag: s’morgens afleveren van de tassen op de uitgifteplaatsen van Noordwijk tot en met Haarlem
• Woensdag…middag: de bestelde harten konden “corona proof” worden afgehaald
• Donderdag: de eerste foto’s van “bloemenharten’ verschenen op Facebook (zie einde artikel voor een collectie) en vandaag en vrijdag werden de nog niet opgehaalde en nabestelde harten afgegeven.

GVL’ers hebben op alle dagen kunnen assisteren. Krammen in enveloppen doen, tassen vullen met van alles en zeker met geurende hyacinten. Het “corsogevoel” was helemaal aanwezig en dan zijn de koude vingers en andere kleine ongemakken weer snel vergeten.

Nog zeker apart te vermelden is dat Tiny Reeuwijk, de moeder van Tanja, gewoon alle dagen aanwezig was en ook nog gezorgd heeft voor bijzondere harten met bloemen op meerdere plaatsen. Zelfs vrijdag heeft ze nog geregeld dat ook de laatste harten een plek hebben kunnen krijgen.

Leuk zo’n actie. MAAR, volgend jaar hebben we zeker ook de lezers van dit schrijfsel weer nodig bij het ECHTE bloemencorso.

TOT DAN!

P.s. van de redactie: uit het archief kwam onderstaande foto naar boven van de schrijver van dit artikel. Nog niet als voorzitter, maar ook toen al hard aan het werk aan een bloemencorso-hart!